De geschiedenis van De Kazerneterreinen
Als je hier straks rondloopt, is alleen aan de rijksmonumenten en eeuwenoude bomen terug te zien dat de historie van De Kazerneterreinen ver teruggaat. In 1904 besloot het toenmalig ministerie van Oorlog dat Ede de perfecte vestigingsplaats was; centraal in Nederland en goed bereikbaar met de trein. Vandaag de dag zijn dit nog steeds twee heel belangrijke redenen om naar Ede te verhuizen. Wel de natuur om je heen en toch nog overal dichtbij.
Zo werden De Kazerneterreinen gevormd
De eerste gebouwen die verrijzen zijn de Mauritskazerne en de Jan Willem Frisokazerne. Beide ontworpen door Kapitein Eerstaanwezend-ingenieur Van Holk. Even was het rustig. Nederland was ‘Zwitserland’ in de 1e wereldoorlog. In 1936 kwam daar verandering in. Het rommelde in Duitsland en Nederland bereidde zich voor op het ergste. Eerst werd de P.L. Bergansiuskazerne gebouwd en daarna volgen de Elias Beeckmankazerne en de Simon Stevinkazerne. Zo ontstond een groot kazerneterrein waar militairen werden getraind en gehuisvest.
Sluiting kazerne bood kansen
Na de 2e Wereldoorlog dreigde nog even de Koude Oorlog, maar gelukkig bleef het bij dreiging. De kazernes sluiten en in 2006 worden veel panden aangewezen tot rijksmonument. In 2010 kwamen de grond en de gebouwen in eigendom van de gemeente Ede. Deze zocht op haar beurt weer partijen om in deze bijzondere setting nieuwbouw te realiseren. BPD prijst zich gelukkig met de kans om het gebied tot leven te brengen, terwijl de historie wordt gekoesterd en geëerd.